Loslaten

Loslaten, een andere manier van vasthouden. 

Het was een bijzondere week. Een week waarin van alles voorbij is gekomen. Veel emotie, van walging tot vreugde. En ik heb er last van. Echt last van.
Het voelt echt niet fijn. Maar het past wel. De vraag is nu: hoe lang ga ik me dan nog zo voelen? Deze vraag stelde ik vanochtend aan my best friend Google.
Ik las daar dat emoties intens maar tijdelijk zijn, gevoelens daar tegenover zijn minder intens maar duurzaam. Zo ben ik zeker de emotie voorbij, maar het gevoel is gebleven. De volgende vraag was: zijn gevoelens een keuze? Eerlijk gezegd was ik er altijd al wel van overtuigd dat gevoelens een keuze zijn. Dit vind je ook in veel artikelen terug. Zelf kom ik dan ook weer uit bij: alles dat je aandacht geeft groeit. Ik heb deze week veel aandacht gegeven aan wat ik voel en het is er niet beter op geworden. Toch ben ik heel blij dat even de tijd heb genomen het er te laten zijn.
Deze #365dagenfocus maken me bewust van mijn leven en hoe ik in dit leven sta en ik hoe ik me daarbij voel. Ik ben geen zwartkijker, ik vind altijd wel iets positiefs in dat wat minder goed is. Maar deze week was dat lastiger. Want het confronteerde me ook met de wens om een en ander te veranderen. En als ik daarmee aan de slag ga, dan moet ik heel wat loslaten om dingen anders te kunnen gaan doen.
Zo staat mijn schuur nog zo goed als vol met wat ik 7 jaar geleden uit de opslag haalde toen ik weer op mezelf ging wonen. De commode van mijn zoon, die inmiddels een puber is. Speelgoed waar mijn zoon vroeger mee gespeeld heeft. Het bed uit mijn eerste woning. Boeken die ik door de jaren heen heb verzameld. Veel dozen met voor mij inmiddels onbekende inhoud, een inhoud die de herinneringen aan een leven dat al lang niet meer bestaat. En waar veel mooie dingen waren, maar nog veel meer minder mooie dingen. Dat leven is voorbij maar toch als ik er aan denk om mijn schuur leeg te ruimen, bekruipt me een zwaar gevoel. Het liefste pak ik alles met mijn ogen dicht op, zonder te weten wat ik in mijn handen heb om het vervolgens bij het ECO station te laten verdwijnen.
Maar in het kader va n#365dagenfocus wil ik de confrontatie aangaan met de inhoud. Op die manier kan ik dat wat goed was een plekje in mezelf geven en accepteren dat niet alles is zoals ik wil. Dat zet loslaten in heel ander perspectief en het biedt perspectief. Het creëert ruimte. Ruimte waarin alles nog open ligt. Ruimte voor mogelijkheden. Daar gaat mijn focus het komende weekend naartoe! Mijn intentie voor de nieuwe week: ruimte maken in de brede zin van het woord.